Jeroen,
Ik maakte een foutje. L'elixer d'amore is een Donizetti opera.
Tja, Rossini opera's. Hij heeft er tientallen geschreven. Enkel de Barbier heeft echt repertoire kunnen houden. Als je de barbier kent dan weet je dat Rossini schrijft in een stijl die een maximale techniek van de zanger vereist. Veel loopjes, ongelooflijk veel versieringen. Niet alleen voor de sopranen, maar ook voor de alt, tenor en bas. Dit komt in nagenoeg al zijn opera's terug. Dat maakt het geheel ook te zeer voorspelbaar, op den duur zelfs vervelend.Ik ken zelf de diefachtige ekster, of te wel la gaza lagra en een Italiaan in Algerije, Italien in Algerie. Titels zou je even moeten natrekken in het Italiaans deze heb ik niet paraat.
2e aspect in Rossini's operta's is dat het nagenoeg allemaal komische opera's zijn. Dus echte dramatische scenes zul je vergeefs moeten zoeken.
Eigenlijk is dat ook wel logisch want in de jaren dat hij zijn meeste opera's schreef was hij directeur van de Opera Comique de Paris. Daarnaast was hij een echte levensgenieter. Hij was gezellig, rondborstig, zat altijd achter de vrouwen aan, hield van lekker eten en goede wijn. Zijn cullinaire uitspattingen waren beroemd en nog altijd zijn er tientallen betere restaurants die een Rossini menu opdienen.
Met deze achtergrond schreef Rossini zijn opera's. Dramatische diepgang is vaak ver te zoeken. Mose in Egitto is een van zijn weinige dramatische opera's. Geschreven in 1816 werd het bij de premiere een grote flop. Later heeft hij het werk grondig gerenoveerd en in 1827 vond in Parijs een nieuwe premiere plaats.
Als je interesse hebt, het werk is uitgebracht op een dubbel CD van Philips.
- Mosè in Egitto
- June Anderson- Zehava Gal · Sandra Browne · Salvatore Fisichella · Ernesto Palacio · Keith Lewis · Ruggero Raimondi - Siegmund Nimsgern - Ambrosian Opera Chorus - Philarmonia Orchestra - Claudio Scimone
2 CDs 420 109-2 Digital PHILIPS
Kosten bedragen ongeveer fl.90,00. Laat je niet misleiden de gehele serie te laten aansmeren. Deze kost namelijk fl.199,00
Ik persoonlijk vind de losse Rossini aria's leuker om naar te luisteren. Een complete opera vind ik te veel van het goede, zeker van Rossini.
Ik persoonlijk hou meer van Mozart en Puccini.
Het diep menselijke, de dramatiek van het kleine, spreekt mij meer aan dan de grote opera's van Verdi die het veelal moet hebben van massa scenes en brullende tenoren.
De keuze van de personnages in Mozart's opera's vind ik altijd schitterend. Een simpele figaro die een hoofdrol zingt terwijl de hoge adel in zijn onderbroek wordt gezet. Sublieme manier van Mozart om naar de maatschappij te schoppen. De eenvoud van zijn aria's die door hun eenvoud juist zo moelijk zijn om te zingen, de juiste sfeer te treffen.
De complexiteit van de verhaallijn, de uitbeelding van de karakters, zijn oog voor dramatiek, schitterende muzikale invallen, dit alles maakt Mozart zo uniek als operacomponist.
In Puccini zie je meer de huiskamer dramatiek. Het drama tussen mensen zoals jij en ik dat zich heel vaak afspeelt in een huiskamer. Liefde, bedrog, hartstocht, verraad, ijdelheid en jalouzie. Het blijven altijd de ingredienten voor de opera.
Mede door het gebrek er aan zijn de opera's van Rossini voor mij een maat te klein. Maar dat is meer een persoonlijke mening.
Groeten
Math