stelling....

  • Diederick

    He Matthijs, wat ga jij op een vervelende manier een discussie in zeg. Woorden als kortzichtig, dom, star gebruiken om iemand te antwoorden die serieus de moeite heeft genomen op jouw stelling te reageren…

    Persoonlijk vind ik de stelling onzin. Het hele stellen van de stelling vind ik eigenlijk onzinnig. Praten over ratio en emotie in combinatie met muziek beluisteren of maken, waar gaat het over? Denk je nou echt dat je deze dingen strikt kunt scheiden? Als een pianist besluit een toon hard of zacht of hoe dan ook te spelen, is dat volgens jou een rationele beslissing, maar is dat wel zo? Bovendien, wanneer beslist hij dat dan? Van tevoren kun je iets op een bepaalde manier instuderen, tijdens het uitvoeren kun je het ineens op details anders doen, is dat dan ook alleen ratio? En hoe zit het dan met lichte muziek? Als je alleen een schema gebruikt waarbinnen je improviseert, is dat dan ineens alleen emotie omdat er zo weinig van tevoren afgesproken is? Een mens is een denkend en voelend wezen, je kunt dit niet op deze manier beredeneren.

    Groeten, Diederick

  • Kees Weggelaar

    Emotie & Ratio…….gecompliceerde onderwerpen;even de nuvolgende denkertjes:

    I.J.S.Bach (1685-1750) kreeg van zijn kerkeraad te horen, dat hij veel te buitenissig en verwarrend voor de kerkgemeente orgel begelleidde.

    II.Anton Webern (niet te verwarren met: von WEBER) -1883-1945 was een zeer radicaal componerende 12-toonsleerling van Arnold Schoenbergh (1874-1951).Hij

    was verwonderd, dat het publiek zijn muziek niet begreep.

    III.De pers kraakte Olivier Messiaen's muziek af tijdens de premiere, die hij in Duitsland gaf van zijn “Livre d'Orgue”Muziek, dat absoluut ongeschikt heette te zijn voor de concertzaal.Nu een (het) hoogtepunt bevonden in zijn Orgel-oeuvre.

    (O.M.leeftde trouwens van 1908- 1992)

    IV.Willem Pijper vond de Neoclassicistische stijl van Igor Strawinsky (1882-1971)

    een: “Dwangbuis van een inrichting, waar Max Reger doktor was”“ Max Reger was een uitstekend Duits Romantisch componist,die van 1873-1916 leefde.In zijn ogen had Strawinsky zijn ego verloochend, na ”Le Sacre (1912-13)"

    SAMENVATTING;we hebben meegemaakt, dat de componisten der RATIO de vloer veegden met hun tonale collega's in de 60er jaren v.d.vorige eeuw.Zeer arrogant, dat wel.Thans gebeurt hen dat nu in de 21e eeuw:net zo arrogant van de jongeren.

    Alleen emotie, of alleen ratio zijn slechte raadgevers.De vraag is: heeft een kompositie zoveel visie, dat er plaats kan zijn voor emotie en ratio;het zijn elkaars vijanden niet.Bovenstaande bewijst hopelijk, dat het vermogen tot beoordeling

    erg relatief is.Hoe relatief ook het begrip “visie” is: voorlopig is een werk naar mijn vaste overtuiging gediend, dat een visie die dat werk in zich heeft boven die beide elementen kan staan, ongeacht klassiek of 20e eeuws.Oordeelsvorming, ook inzake gehoorsbevrediging- c.q.beleving is zeer glad ijs.Duurzaamheid kan soms het toverwoord wezen;dat blijkt wel met het verstrijken van de tijd(tijden).

    Kees Weggelaar schreef:

    >

    > Overigens: sorry voor de beroerde spelling op dit prikbord

    > van mij……

    > dat moet beter in't vervolg!Kees Weggelaar schreef:

    > >

    > > Emoties en ratio zijn vreemde zaken:zeker in het beluisteren

    > > van muziek;Vroeger

    > > vond ik, toen ik ong.15 jaar was, de muziek van Olivier

    > > Messiaen afschuwelijk;

    > > nauwelijks drie jaar later, in m'n conservatoriumtijd was ek

    > > volledig “Messiaen-ekeerd”. Het pianoconcert van Arnold

    > > Schonberg was lang voor

    > > mij een gesloten boek, totdat ik het laatst hoorde, en

    > > de“12-tonige”ingewikkeldheid

    > > vebaasde mij hogelijk;in wezen is Schoenberg

    > > “Romantisch”gebleven, ondanks zijn vernieuwingen in de

    > > muziek.Om J.S.Bach geef ik niet zo, behalve dan zijn

    > > “Piece d'orgue ”en zijn "Magnificatfuga voor orgel.Zo

    > > grillig kan ratio en emoties werken.1 ding is duidelijk:nooit

    > > goede muziek beoordelen op het feit, of het je wel of niet in

    > > eerste instantie aanspreekt.De waarden van rijke muziek

    > > hoeven zich niet direct te ontvouwn aan de luisteraar, hetzij

    > > in verstandelijke (lees: structurele)

    > > of emotionele (bv.harmonische rijkdom).Middeleeuwse muziek is

    > > niet “romantisch”in de banale zin van het woord, maar door de

    > > grote artistieke waarde (+ schoonheid) kan de muziek je

    > > boeien. Chopin kan soms bijna klassiek beheerst zijn in z'n

    > > emoties.Uiteindelijk gaat het om de duurzaamheid van de

    > > artistieke rijkdom.En wat te denken van de vele prachtige

    > > 20e-eeuwse stukken, varierend van Pierre Boulez, Ligetie. en

    > > in ons land bv. ee Theo Loevendie en Rudof Escher.Geen

    > > makkelijke, maar innerliujk steenrijke kost.Moeite doen om te

    > > willen luisteren lijkt dwaas in deze

    > > tijd……………….Matthijs schreef:

    > > >

    > > > Stelling: Muziek maken is voor 99% ratio en 1% emotie.

    > Muziek

    > > > beluisteren is voor 1% ratio en 99% emotie.

    > > >

    > > > Ik zeg niet dat ik het er zelf mee eens ben. Ben alleen

    > > > benieuwd of ik een discussie op gang kan brengen.

    > > >

    > > > groet,

    > > > Matthijs

  • Matthijs

    He Diederick,

    Misschien heb je gelijk als je zegt dat ik een beetje al te hard van leer trek tegen Math. Ik kan me voorstellen dat het erg onaardig klinkt. Dat is op zich niet mijn bedoeling geweest, maar waar ik me soms aan stoor, is het feit dat sommige mensen in een impulsieve reactie doen voorkomen alsof ze de absolute waarheid in pacht hebben.

    Waar ik het met je eens ben, is dat ratio en emotie niet altijd te scheiden zijn. Maar soms kan dat zeker wel. En dan helpt het in ieder geval om duidelijk iets onder woorden te brengen, zonder dat je vaag gaat praten over iets als “ergens emotie inleggen”.

    Een pianist die optreedt heeft niet alles in de hand. Maar dat betekent niet dat je emotie en ratio niet zou kunnen scheiden. Als de pianist goed gestudeerd heeft dan is er natuurlijk een bepaald automatisme. Veel dingen gaan “vanzelf”. Maar de pianist moet echter alert zijn om zich aan een bepaalde interpretatie te houden. Dat is de ratio.

    En over lichte muziek. Er zijn muzikanten die op een zeer intuïtieve manier muziek maken. Dat heeft niks met emotie te maken, maar meer met een manier van leven. Daarmee wil ik niet zeggen dat iemand die intuïtief muziek maakt geen emotie zou kunnen verwerken in muziek, maar er is een verschil tussen intuïtie en emotie. Een geschoold musicus lichte muziek weet voor een groot gedeelte wat hij doet. De rest is ook intuïtie.

    Zo denk ik erover. Geen absolute waarheid, maar een idee.

    Groet, MatthijsI